“Veilig achterop bij vader op de fiets
Vader weet de weg en ik weet nog van niets
Veilig achterop, ik ben niet alleen
Vader weet de weg, vader weet waarheen”
Ik weet nog van vroeger toen ik klein was hoe het voelde als papa of mama je troostte als je bang was. Als papa of mama een arm om je heen sloeg of je even optilde voelde je je zo veilig! Er kon je niets meer overkomen. Als je je ouders vertelde over iets heel erg engs konden de woorden van je moeder of vader je gerust stellen. Wat zij je vertelden was waar immers! Dan kon je rustig gaan slapen. Je gaf je over aan vader of moeder, die beslisten voor je. Die beslisten waar de fiets naar toe ging en je kon rustig achterop zitten en genieten van alles dat je om je heen zag.
Eén van de dingen die mij als pleegmoeder van kinderen met FAS zo dwars zitten is het feit dat ik die angsten niet weg kan nemen. Of dat het met heel veel moeite een beetje beheersbaar lijkt te worden. Het basisvertrouwen is er niet. Zelfs niet bij de kinderen die als baby van een week oud hier in huis zijn gekomen. Daarvan zou je toch mogen verwachten dat het wel snor zit met de hechting. Dat de hechting anders verloopt door de hersenschade is dan ook een feit dat voor mij vast staat.
Ik deed deze week wat achterstallige klusjes. Zo was me opgevallen dat de brandmelders een nieuwe batterij nodig hadden. Ik kocht nieuwe blokbatterijen en installeerde ze. De melder ging af met een enorm lawaai. De kinderen kwamen verontrust aanlopen. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om een kleine brandoefening te doen. Net als af en toe op school gebeurt.
Maar dat ging nog niet zo gemakkelijk.
Mam, als hij afgaat ga ik heel ver onder de dekens liggen, het is zo’n rotgeluid!
Nee, wat moet je ook alweer doen? Uit bed, iedereen wakker maken en naar beneden!
Er komt toch geen brand mam, ik wil hier geen brand, is hier al brand geweest?
Ik wil ook geen brand, maar dit is voor de zekerheid. Als er dan toch brand komt en we slapen allemaal worden we wakker van de piep.
Wat kan er dan in brand vliegen? Een kaars bijv. en heel soms de wasmachine of een ander elektrisch apparaat of iets bij het koken.
IK WIL DAT NIET!!!
DOE DAT DING WEG MAMA,IK WIL GEEN BRANDMELDER!!
IK WIL OOK NIET NAAR BED, IK WIL BENEDEN BLIJVEN!
Ik heb er een hele kluif aan om de gemoederen weer te bedaren. Het helpt dat er tegen bedtijd nog steeds geen brand is uitgebroken J Ik laat de kaarsjes maar even uit en wacht met wassen tot ze naar school zijn. Hopelijk vergeten ze weer even dat er brandmelders hangen, maar dat ze de instructies niet vergeten zijn!!
