NEE!!!
Af en toe waren we er klaar mee.
Julia wist nog steeds niet dat ze in het "gelukzalige" bezit is van FASD.
En soms was het best wel lastig, om er een beetje omheen te draaien.
En nu werden we door de FAS stichting uitgenodigd om mee te gaan met de hoogvliegers.
Fantastisch.
Site van de hoogvliegers laten zien aan de kinderen. Geestelijk voorbereiding wat gaat er gebeuren.
Natuurlijk niet verteld dat dit vanuit de FAS stichting kwam. Maar dat er "iemand" was die ze heeft uitgenodigd.
Maar mama waarom mogen wij dan mee. Ik heb toch niets?
Stijn; dat is een ander verhaal, dat snapt ze. Dat hij een verstandelijke beperking heeft.
Want mama, hier staat alleen voor kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking op de site.
Dus waarom mag ik dan mee?, zei Julia.
Maar Julia, je hebt toch ADHD ,en je weet toch dat je altijd alles vergeet?
Dus ik heb last van de vergeetmenietus, zegt Julia.
Ja zo kun je het noemen inderdaad. Jij hebt last van de vergeetmenietus.
Maar het voelde niet goed.
Waarom wilden we het niet vertellen?
Omdat we toch in een redelijke klein dorp wonen, en we bang waren dat ze erom gepest zou worden.
En dat ze het zelf dan niet zou kunnen verwoorden dat het een "ik kan het niet helpen, dat dit mij is overkomen" probleem zou worden.
Ook omdat ze zelf niet met het gegeven om zou kunnen gaan, en kunnen snappen.
En nu toch elke keer weer erom heen draaien, leugentje om bestwil vertellen.
Het voelde niet meer goed!
Overleg met de psycholoog en een vriendin met ook kinderen met FASD,
Vriendin: "Ook al is de leugen noch zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel. En die waarheid wordt dan anders gemaakt dan het is."
Psycholoog: "Juist volwassenen zijn blij het achteraf te weten het te hebben, omdat ze nu weten waar hun problemen vandaan komen"
Keus gemaakt en verteld.
Gewoon luchtig, gewoon, hoe het zit.
Je vroeg laatst of je buikmoeder heeft gedronken. Je buikmoeder heeft inderdaad gedronken.
Ook de buikmoeder van Stijn heeft gedronken en voor Sofia gaan we er nog naar kijken.
Dus ze noemen het FASD wat je hebt.
Uitleg met computer erbij.
Plaatjes laten zien.
Uitgelegd dat het onmacht kan zijn geweest, of onwetendheid van moeder.
En dat we waarschijnlijk nooit het "waarom" zullen weten.
Maar we gaan het samen wel proberen.
Ze snapte het. Maar begreep het niet!
Julia: Maar waarom deed ze dat nu, drinken. Ik vind dit echt niet leuk, ik ben boos op haar.
Ik ga haar echt een brief sturen dat ik echt boos op haar ben.
Ik ben boos, want nu vergeet ik alles.
En ja ook dat snappen wij dat ze boos is!!
Alle moeders die nog twijfelen of ze dat ene glaasje wijn wel gaan drinken nu ze zwanger zijn:
Nee namens mijn dochter en al die andere kinderen die FAS(D) hebben. NEE !
Nee alstublieft niet!
Dit geeft onmachtig veel verdriet.
Voor een kind zo teder en klein.
Wil jij aanstaande moeder, een boosdoener zijn?
Al die kinderen die nu zijn beschadigd.
Roepen heel hard, drank is niet verzadigd.
Wij hebben nodig, jouw als mama, en geen drank.
Dan heb je van mij als kind, mijn eeuwige dank!
Lieve groet, namens Julia!
