Afgelopen donderdag hoorde ik het op het nieuws. De man die in 2018 zeventien mensen doodschoot op een middelbare school in de Amerikaanse plaats Parkland is veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf zonder kans op vervroegde vrijlating. Er was sprake van verzachtende omstandigheden bij de dader. Het feit dat de moeder aan alcohol verslaafd was tijdens de zwangerschap en de psychische problemen van de man.
Tjonge, die komt even binnen.
Als ik dit laat lezen aan een kennis met een kind met FAS reageert ze: Nu lijkt het net alsof iedereen met FAS/D zoiets ergs zal gaan doen! Ik snap zo goed wat ze bedoelt.
Nee, natuurlijk niet.
We weten wel dat mensen met FAS/D heel vaak psychische problemen ontwikkelen. Ze zijn dan soms depressief of ontwikkelen een angststoornis
We weten ook dat er bij FAS/D sprake is van hersenschade. Deze schade zorgt er voor dat de kinderen/pubers, maar ook volwassenen met FAS/D soms niet overzien wat de gevolgen zijn van de keuzes die ze maken. Dat ze impulsief dingen doen, zonder na te denken over de consequenties. Dat ze soms ontremd reageren, in gedrag en emoties. En dat brengt ze vaak in de problemen.
Dit zorgt er helaas ook in Nederland voor dat jongeren met FAS/D vaak in de problemen komen met politie en justitie.
Ouders van kinderen met FAS/D doen er alles aan om hun kind op te voeden met normen en waarden en ze zullen voor het kind/ de puber een extern brein en een extern geweten moeten zijn. Zo zijn veel problemen te voorkomen.
Ik weet niet goed hoe de jeugd van deze jonge man in Amerika is geweest. Is hij al vroeg gediagnosticeerd? Heeft hij een stabiele jeugd gehad? Heeft hij goede begeleiding en zorg gehad op school en daarnaast?
Ik weet het niet. Zucht. Het is denk ik goed dat de maatschappij beschermd wordt tegen een man die toegang heeft tot wapens en zoiets afschuwelijks gedaan heeft. Maar hij had eerder hulp en zorg verdiend.
