Onze pleegzoon kent zijn eigen grenzen niet. Hij kan niet goed aangeven wanneer hij moe is, of genoeg gegeten heeft, bijv. Hij weet bij het eten niets anders te verzinnen dan het bord door de kamer gooien. We hebben eindeloos geoefend met het zeggen: Ik ben klaar en daarna het opzijschuiven van het bordje. Natuurlijk deed hij dat al na één hapje want eten is niet zijn favoriete bezigheid. Maar na heel lang oefenen lukte het. Heel soms, bij veel stress, lukt het nog niet, maar meestal wel. Fijn!! Daarna begonnen we voorzichtig met onderhandelen: na het “ik ben klaar” vroeg ik: We proberen nog een paar hapjes, hoeveel wil je er, 2 of 3? Na weer lang oefenen lukte ook dat steeds vaker.
Eén van de doelen die we voor hem hebben gemaakt is dat hij beter zijn grenzen kent en ook op een gewone manier die kan aangeven.
Deze week had hij echter weer een grens bereikt, en ik had het niet in de gaten. Hij heeft individuele zwemles, omdat les in een groep niet lukt. De lessen zijn duur en de zwemjuf wil het uiterste er uit halen. De les duurt een half uur, en hoewel ik haar al zo vaak had verteld al tevreden te zijn met 10 a 15 minuten les per keer probeert ze altijd het half uur vol te maken. De lessen zijn om half 6, bijna de hele dag zit er dan dus al op. De laatste weken protesteerde hij altijd als we naar de zwemles gingen. Maar tijdens de lessen ging het nog goed. Maar de afgelopen keren wilde hij het zwembad niet in. En als juf hem probeerde over te halen haalde hij al zijn trucjes uit de kast om niet te gaan zwemmen. Deze week bereikte hij het einde van het geduld van de juf. Hij schold haar uit en weigerde echt alle medewerking.
Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Hij was al weken aan het vertellen dat hij het niet meer trok, dat het hem teveel werd. Hij gaf zijn grenzen aan.
Ik belde juf op een rustig moment. En legde haar uit wat het probleem was. We besloten samen om de lessen even stil te leggen. En om naar een ander tijdstip voor de lessen te zoeken, in het weekend.
Hij gaf zijn grenzen aan. En ik luisterde niet. Daarom ging hij over de grenzen van de juf. Nu bedenken we samen een oplossing. Een leerproces voor moeder en pleegzoon!!
