Ik ben iemand met FASD,
Dit draag ik al 17 jaar met mij mee.
FAS is bij mijn geboorte ontstaan,
Door iets wat mijn biologische moeder heeft gedaan.
Toen ze zwanger was, dronk ze wel eens wijn,
Dit bleek te veel te zijn.
Sociale situaties zijn niet mijn ding,
Vaak geef ik per ongeluk iemand een belediging.
Dit gaat vaak onbewust,
Echt niet met opzet of bewust!
Ik heb veel behoefte aan een goede planning.
Structuur en duidelijkheid zorgen voor minder spanning.
Op school kom ik door slechte concentratie, niet aan werken toe.
Toch ben ik halverwege de dag al doodmoe.
Ik voel mij vaak slecht en depressief,
Dan is niets positief, maar alles negatief.
Ik heb last van dwanggedrag en soms wel eens een tic.
Maar af en toe dan komt de andere ik.
De andere ik is zorgzaam en lief,
Echter nog steeds impulsief.
De andere ik houd veel van een grap en wat lol,
Met humor zit de andere ik boordevol!
Ik heb geen autisme of ADHD,
Maar ik heb FASD.
Leven met FASD moet je proberen te accepteren,
Dit gaat niet vanzelf, je moet het leren.
