Omgaan met stelen

Al vroeg leren kinderen het begrip bezit kennen. Dit is van mij, afblijven! Kinderen met FAS/D hebben veel moeite met het begrip Mijn en Dijn. Als er ergens een leuk autootje ligt, waarom zou ik die dan niet pakken? Als er een “verlaten” tractor in de speeltuin staan, waarom zou ik die dan niet mee naar huis nemen? Ze kunnen de consequenties van deze beslissingen niet goed overzien. Ze denken heel concreet: Ik heb dat nu nodig! Of: Jij hebt dat nu niet nodig! Ook de zwakke gewetensvorming veroorzaakt door de hersenschade speelt een grote rol. Kinderen met FAS/D hebben ook weinig rem op hun handelen, en ze leren slecht van eerdere ervaringen. Toezicht en steeds maar weer uitleg blijft nodig. Vaak melden ouders dat er veel binnenshuis wordt gestolen/weggenomen. Pubers gaan vaak ook buitenshuis stelen onder groepsdruk van klasgenootjes.

• Benoem steeds van wie het speelgoed is. Bewaar het speelgoed niet door elkaar maar geeft elk kind een eigen speelgoedbox. Natuurlijk mag het vriendje er mee spelen, maar die geeft het straks aan je terug.
• Elk kind heeft zijn/haar eigen kamer of plekje, andere kinderen mogen daar niet zonder toestemming komen.
• Wordt er snoep weggenomen? Confronteer het kind er mee en verbindt er een onmiddellijke consequentie aan.
• Leg snoep/snacks in een hoge kast, zodat de verleiding minder groot is.
• Wordt er geld weggenomen? Ga altijd het gesprek hierover aan, maar ruim je portemonnee goed weg, gebruik een af te sluiten kast voor je kostbaarheden.

Een extern geweten helpt goed. Als er een volwassene in de buurt is zal het kind een rem voelen op het gedrag. 24/7 toezicht is vaak nodig. Voorkomen is beter dan genezen