Naarmate ze ouder worden zie je de FASD problemen steeds meer in een "betere context".
Ehh... beter
Nee eerder slechter !
Ik bekijk het de laatste tijd door de ogen van mijn schoonmoeder.
Onze tienerzoon mocht een keer een uurtje naar haar toe!
Jawel een uurtje , omdat zijn kleine zusje er al een paar keer was geweest, en hij nog nooit! En hij wilde ook zo graag ! (Tiener ja je leest het goed )
De opmerking die mijn schoonmoeder maakte was : Wat moet ik wel niet met hem doen! Ik heb geen idee wat hij kan !
We hebben het echt nog steeds over een uurtje !
Nu schoonmoeder.
Doe hetzelfde als met kleine zusje !
Ga tekenen, knutselen. Doe spelletje memory, en nog een spelletje en nog een spelletje
En ik geef zijn ipad mee is kind een uur tevreden ! En vooral vraag hem !
O ja daar is natuurlijk ook een probleem. Door de FASD is hij niet verstaanbaar .
Tiener jawel nog steeds !
Gelukkig ging het goed en zag een opgeluchte schoonmoeder toen hij weg ging.
En intussen bedacht ik me natuurlijk wel: als je hem wat vaker had gezien en interesse had getoond had je geweten wat hij kan.
Maar aan de andere kant, wij weten zelf ook nog steeds niet wat hij wel en niet kan.
En ook konden we hem niet bij haar "parkeren" omdat ze zelf eigenlijk mantelzorg nodig heeft.
Zoon is natuurlijk dagelijks en per uurtje natuurlijk verschillend.
Dus eigenlijk snap ik schoonmoeder dan ook wel weer.
Want een kleinzoon die zich niet verstaanbaar kan maken. En toch probeert veel te vertellen.
Constant aandacht wil
Concentratie probleem zeer snel afgeleid.
Tiener is , maar eigenlijk nog een heel klein ventje .
Cognitief op ongeveer groep 3 niveau zit.
Ja het is inderdaad lastig.
En dan weer de opmerking van des betreffende schoonmoeder.
Over onze puberdochter .
We zijn bezig met voortgezet .
En ja dan komen er scholen voorbij waar ze nog nooit van heeft gehoord.
En dan leg je het uit .
En in de loop der jaren heb je vaak al wat aan haar verteld.
En dan zegt ze : ik wist niet dat het zooo slecht ging met haar.
En dan denk je na.
Het gaat inderdaad slecht met puberdochter .
Zowel op cognitief vlak , op lichamelijk vlak op emotioneel vlak .
Veel ziek , veel doktersbezoeken. Veel diagnoses erbij gekregen laatste twee jaar.
Dankzij schoonmoeder toch even weer erop gewezen dat het hebben van FASD kinderen, echt niet makkelijk is !
Alle dagen 24 uur ermee bezig zijn . is het niet op persoonlijk vlak, is het wel weer op regelwerk vlak.
Is het weer niet vroegtijdig uit school halen ,voor dokters behandel of andere afspraken.
Dan is er wel weer een kind snacht's de hele boel wakker aan het schreeuwen.
Of in het bed aan het bonken en wiebelen.
En dan komt er weer nog een diagnose bij, weer alle hulpverleners op de hoogte houden.
Kind problemen op school wat het zelf niet durft op te lossen.
Weer gesprekken met juf.
En zo gaat het dagelijks wekelijks maandelijks door.
Zo jammer dat ik schoonmoeder niet dagelijks een uurtje in kan schakelen door haar gezondheidsproblemen , je zou het haast doen.
Alleen even om te "het wel bekende schoonmoeder issue ".....
Maar dankzij schoonmoeder wel weer erop gewezen, dat we voor onze FASD kinderen vechten als leeuwen.
Want wat was onze tiener trots dat ook hij een uurtje naar oma mocht !
De lieverd !
