Dankzij.. juist door ..omdat..Respect!
Er is vorige week in de media het bericht verschenen, dat ze kinderen onder toezicht willen plaatsen als de moeder alcohol drinkt en /of rookt.
Onze kinderen zijn geboren uit moeders die gedronken hebben in een ander land.
Om deze reden zijn onze kinderen in land van herkomst ook eerst onder toezicht gesteld , en later uit huis geplaatst omdat de situatie niet verbeterde.
Niet wat betreft o.a. drinken, maar wel door de gevolgen van het drankgebruik.
De FASD zal de kinderen hun hele leven achtervolgen.
Twee kinderen beschadigt en waarschijnlijk kind 3 ook.
Met drankmisbruik ben je niet meer helder en weet je niet meer wat je doet.
Waardoor je dus niet goed voor je kinderen gaat zorgen.
Waardoor wij nu drie beschadigde adoptie kinderen thuis hebben gekregen.
Drie kinderen die elk op hun eigen manier wel zwaar beschadigd zijn.
En waardoor er nu drie moeders, vaders, grootouders, en alle andere verwante familieleden, zijn die deze, aan hun verwante kinderen, niet mogen zien opgroeien. Hele families die gewoon niet elkaar meer mogen zien!
Ze niet mogen knuffelen, liefde geven, groot zien worden, begeleiden naar hun volwassenheid.
En dat omdat ze tijdens de zwangerschap hebben gedronken, maar ook na de zwangerschap niet konden stoppen met drinken.
En hun kinderen door oa. drankmisbruik slecht hebben verzorgd, verwaarloosd en ook mishandeld.
Want de drank was toch belangrijker dan hun kind.
Ook door onwetendheid van deze ouders. Ook deze ouders hadden zelf een gevoel van onmacht.
Ook deze ouders hadden geen hulp.
Mensen die onze situatie kennen, vragen dan ook vaak: "Zijn jullie niet boos op de biologische ouders?"
"Nee", kunnen we dan eerlijk antwoorden,
"We zijn niet boos".
Ook de biologische ouders behandelen we met respect.
Omdat we ook onze kinderen leren iedereen te respecteren, in de keuzes die ze maken.
Hadden ze deze keuzes niet gemaakt, hadden wij onze drie geweldige fantastisch super kinderen niet gehad.
Hoe kunnen we daarop boos zijn?
En dankzij de juiste hulp vanuit ervaren hulpverleninginstanties met FAS ervaring, ervaren pgb-ers (al jaren dezelfde die we zelf hebben voorgelicht met dank aan de FAS stichting) en beide onderwijsinstellingen die we ook telkens weer opnieuw voorlichten en op de hoogte houden van vernieuwde onderzoeken mbt FASD, hebben onze kinderen een redelijk normaal leven. Hierbij goede voorlichting erg belangrijk!
