Het staat in de boekjes over FASD: kinderen met FASD slapen vaak slecht. Tja, daar lopen we hier thuis ook tegen aan. Toen mijn zoon jong was, een baby nog, was hij zo onrustig, dag en nacht. Pas met inbakeren lukte het om wat rust te vinden. Maar toen hij ging omrollen moest de bakerdoek af, dus dan begint de onrust weer. Vaak wakker, veel onrust. Toen hij een jaar of 3,4 was viel hij pas tegen half elf in slaap en hij werd om een uur of 2 weer wakker. Als ik geluk had kwam hij bij mij in het grote bed, en sliep dan weer in, maar vaak ook sloop hij naar beneden en ging spelen. Dan vond ik hem ’s ochtends op de bank, in slaap, dat dan wel weer. Geen idee hoe lang hij muisstil in de kamer had doorgebracht. Vaak was hij al weer om 5 uur wakker. Dat viel toch niet vol te houden? Op de FASgroep spraken we over melatonine, ballendekens, massage, diëten en nog meer. Ik probeerde van alles uit. Melatonine werkte, maar ja, je wilt toch het liefst een andere oplossing. Ballendekens gegoogled. Duur zeg!! Mijn wijkverpleegkundige wist raad: op een dag kwam ze me een dikke doorgestikte patchworkdeken brengen, hij lag bij haar toch maar in de kast. Leg die maar driedubbel op het bed, zei ze, probeer maar. En verdraaid, het werkte!! Door de zwaarte van het deken sliep hij veel beter in en bleef ook beter slapen. In het voorjaar begon ik me zorgen te maken, naar mate het warmer werd werd het dek te warm. Ik legde hem eerst dubbel op het bed, een paar weken later enkel en weer later haalde ik hem er af. En: hij bleef slapen!! Toen ik de dekens gewassen teruggaf aan de wijkverpleegkundige verwonderde ik me hierover. Zij vertelde: kinderen moeten heel vaak leren inslapen. Hij heeft dus deze winter iets geleerd!! Het slapen gaat nu een stuk beter. Inslapen met een zacht muziekje op de achtergrond, of een luisterverhaal werkt goed. Maar ik hoor meerdere keren per nacht dat er voetjes over de vloer trippelen en dat de cd nog eens op wordt gezet. Ik kan de begintune van het luisterverhaaltje van Pieter Konijn inmiddels dromen…..