Elk jaar gebeurt het me weer en het frustreert me enorm. Ik sta voor de speelgoedkasten in de aanloop naar de december maand en vraag me vertwijfeld af wat ik toch moet gaan kopen. Er ligt al zoveel! Nu wordt er bij mij thuis heel veel speelgoed stuk gemaakt. Speelgoed is immers niet om mee te spelen maar om mee te gooien. Of om zo vaak op de grond te laten vallen totdat het stuk gaat, gewoon om dat eens uit te proberen. Soms wordt uit frustratie een auto uit elkaar gerukt, maar vaak ook wordt iets gesloopt omdat een bepaald onderdeel de aandacht vraagt en de rest niet meer belangrijk lijkt. Ik koop dus enkele goedkopen dingetjes, maar het “grote” cadeau is een stevig exemplaar.
Als ik dan in de kast kijk merk ik dat ik bepaald ontwikkelingsspeelgoed te vroeg aanbiedt. Als het geschikt is voor 4 jarigen denk ik dat mijn 6 jarige er ook wel wat mee kan. Vaak blijkt dan dat het pas een jaar later leuk voor hem is. Maar dan is het mooie er al af omdat het heen en weer is gegooid of omdat hij heeft geprobeerd het te slopen.
Maar het is nu voorjaar en bij mij slaat een beetje vroeg dit jaar het grote schoonmaakvirus toe. Ik ben nu druk bezig alle speelgoed grondig te inspecteren. Is het nog heel/bruikbaar? Is het geschikt? Vindt hij het leuk? Vind ik het belangrijk dat hij er nog mee gaat spelen? Ik verdeel de enorme berg duplo, lego en playmobil in behapbare porties. Boeken worden geïnspecteerd. Ik scoor bij de bieb een hele stapel afgeschreven boeken die een net iets hoger niveau hebben. Zijn evenwicht is zeer matig. Ik schaf een fysiobal en een step voor hem aan. Zo, we kunnen er weer even tegen. En nu maar hopen dat ik volgend jaar niet weer in dezelfde valkuil stap…….
