Een dag vandaag om de balans op te maken .
Wat zijn onze kinderen afgelopen half jaar enorm gegroeid dankzij schoolwisseling.
Maar ook dankzij leerkrachten en specialisten die onze kinderen zien zoals ze zijn!
Een meester die naar me toekomt en zegt ik weet al waar het grootste probleem zit , elke keer weer.
Zeg het maar , want wij zien door het complexe problematiek het echt niet meer !
Bij alles kun je het toch weer terug brengen naar het sociale context . Elke bui , elk drama , elke paniek .
Een juf die luisterd naar wat mijn kind wel kan , en hier ook op in wil zetten. En niet kijkt naar het kind wat het niet kan .
Mogelijkheden ziet om het kind verder te laten ontwikkelen.
Een kind zie wat ontspannen is . Minimaal aan boze buien. De paniek ( boze bui ) eindigd in sorry mama! En als er wel iets is, je dit met school bespreekbaar kunt maken, en samen voor een andere oplossing kijkt om het te voorkomen en tevens mogelijkheden ziet dit te veranderen .
Een kind die veel meer energie heeft om de dag te doorkomen . Niet om de haverklap ziek is . En zich ook nog verder blijft ontwikkelen .zo goed dat het inplaats van dagbesteding ! Wie eeet nog wel arbeid kan worden !
En dat in een paar maandjes tijd op een nieuwe school !
Voor degene die nog twijfelt doen !
