Pijn doet het soms wel even . Meiden in de leeftijd van oudste te zien. Samen aan het winkelen in de bekende school winkel spullen . Als groep. Gezellig kletsend lopen ze de winkel in. Kijken tussendoor naar die leuke jongen die er "toevallig " ook is. Hoi knipoog ! Zoekend naar net die leuke agenda ,net dat kaftpapier ! Wetend dat ze bij thuiskomst een hele stapel boeken in gaan kaften . Hierna vertrekken die meiden op de fiets samen richting de bekende broodjeszaken of fastfoodzaken ,om gezellig als groep te lachen gieren brullen kibbelen en jongens versieren.
En dan zie je oudste met mij naar die bekende zelfde winkels te gaan. Niet voor kaftpapier , agenda . Niet om zich heen kijkend naar jongens. Maar vragend mama mag ik alleen naar de speelgoed afdeling alvast ? Mag ik wat uitzoeken 1 euro ja ? Bij de speelgoed kijkt ze naar alles, raakt alles aan ,twijfelend tussen een romper voor de pop of net die ene leuke dinosaurus . Soms komt een vriendinnetje spelen en soms gaat ze uit spelen ,ja spelen op deze leeftijd ( ze hoort al op vo te zitten eigenlijk). Maar niet te lang en liever niet waar ook andere kinderen zijn , dat is een bedreiging want die kunnen praten met vriendinnetje .
Pijn doet het soms wel even als je jongens in de leeftijd van zoon, richting school ziet fietsen alleen of samen . Om diezelfde jongens smiddags te zien voetballen vlakbij op het voetbalveldje. Samen vlogs opnemend voor you tube. Om die later online te zetten. Om vervolgens samen nog even die zak chips uit moeders kastje te stelen . En onder het genot van een chip stiekem meiden uit de klas te bellen , om (vooral) stomme vragen te stellen.
En dan zie je zoon. Vragend aan iedereen "wil je met me spelen" . Ja we kunnen wel eens een keer afspreken (nooit) . Voetballen snapt hij niks van. Tegen aan trappen lukt nog net. Een keer op het voetbalveldje vlakbij gespeeld met buurkinderen . Word intussen uitgescholden voor stinkende broekpoeper . Zoon huppelt gewoon vrolijk door , niet door hebben dat hij in de maling word genomen! Een zoon die je constant in de gaten moet houden. Geen moment alleen zonder "mamie" .
En dan zegt een hulpverlener. Zijn ze gelukkig ? Ja hij is gelukkig ( zoon wel, dochter soms niet ) ! Dat is toch het belangrijkste,zegt hulpverlener ?
Waarom, waarom komt deze opmerking dan toch even heel hard bij me binnen ?