Joris heeft een wiebeltand. Zijn jongere pleegbroertje met FAS bekijkt dit met argwaan. Ik wil dat niet, zegt hij. Tja, daar heb je nu net niets over te zeggen, dat gaat vanzelf, zeggen wij. Af en toe komt het onderwerp wiebeltanden ter sprake, en als we bij de tandarts zijn begint hij er zelf over. Heb ik al een wiebeltand? De tandarts voelt eventjes: Kijk, meestal gaan die onderste twee het eerst. Volgens mij zitten ze al een beetje los. NEEEE, schreeuwt hij. IK WIL DAT NIET!!!!!. Boos op de tandarts en op iedereen gaat hij mee in de auto naar huis. Als hij eenmaal rustig is leg ik voor de tiende (of is het de vijftigste) keer uit dat het geen pijn doet, dat je groot wordt, dat het fijn is als je groot wordt en wat ik nog maar meer aan argumenten kan verzinnen. IK WIL NIET GROOT WORDEN!!!!!!! Gilt hij door het huis. We laten het onderwerp eerst maar rusten.
Als de tand van Joris er uit gaat, vieren we dat. We interviewen Joris aan tafel: Deed het pijn? Kwam er bloed? Mag ik de tand zien? Voel je de grote mensen tand al? Joris geeft grootmoedig antwoord. De jongste is nauwelijks gerustgesteld maar aanschouwt het met gezonde argwaan. Een paar maanden later is het dan toch echt zover. Bij het tandenpoetsen doet het pijn. Er zit een tand los! We poetsen er een weekje om heen, maar dan hangt de tand toch echt scheef in de mond. IK probeer uit te leggen hoe hij er uit moet. Maar ik mag de tand niet aanraken!! Ik laat het betijen, maar de situatie wordt onhoudbaar. Hij eet niet meer, drinkt niet meer, durft niet te slapen, kijkt aldoor in de spiegel, nee, durft dat ook niet meer, kortom het beheerst zijn leven helemaal, en het onze dus ook. De tand hangt nog aan een draadje en hij rent als een kip zonder kop door het huis, op zoek naar….ja op zoek naar wat? Ik vang hem op houd hem stevig vast en samen krijgen we de tand er uit, ik weet niet eens meer hoe, maar het lukt!! Hij is uitgeput, totaal in de war, ik zit een half uur met hem op schoot om hem rustig te laten worden. Als het weer een beetje lukt gaan we eten. We vieren het! We interviewen hem: Deed het pijn? Was er bloed? Mag ik de tand zien? Voel je de grote mensentand al? Hij geeft stoer antwoord. Je eerste wiebeltand, je wordt groot!!
